Neef’s prawn paste chicken

Speciaal omdat onze neef vandaag zijn verjaardag viert (gefeliciteerd, neef!) is hier zijn recept van een oosters borrelhapje van kippenvleugels. Om je vingers bij af te likken!

Spannende plannen voor 2012!

Ja, we weten ‘t… Het was wel erg stil op ons blog de laatste weken. Komt omdat we bezig waren met spannende, nieuwe dingen. Met als gevolg dat we volgende week onze eerste cateringklus gaan doen! Vandaar ook deze nieuwe visitekaartjes, waar we heel erg blij mee zijn. Wat we gaan koken volgende week? Dat houden we nog even geheim. Maar geloof ons: nieuwe recepten volgen snel!

 

 

 

Bramenjam

Toen we klein waren, gingen we om deze tijd van het jaar altijd een weekje naar Texel. Dat was het paradijs: strand, duinen, de bolderkar… En dan maar bramen plukken. Toen aten we ze gewoon op, maar tegenwoordig maken we er jam van. Heel lekkere jam, die overal bij smaakt. Op brood, in de yoghurt, op een taart, bij de paté… Proef zelf maar, 

 

Boodschappen

4 lege jampotjes met deksel

1 kilo bramen

1 kilo geleisuiker*

1 steranijs

1 vanillestokje

 

Bereiden

Boen de jampotjes en de deksels goed schoon en overgiet ze vervolgens met kokend water, zodat ze echt bacterievrij zijn. Zet de natte potjes en de deksels op een schone theedoek.

Was de bramen heel voorzichtig in lauw water en doe ze in een pan.

Snijd het vanillestokje in de lengte open en schraap, met een scherp mesje, het merg eruit.

Voeg de geleisuiker, de steranijs en het merg van het vanillestokje toe.

Laat het bramenmengsel ongeveer vijf minuten koken tot het de juiste dikte heeft. Blijf er wel bij staan en roer af en toe, anders heb je straks bramencaramel in plaats van bramenjam.

Vis de steranijs met een schone lepel uit het bramenmengsel.

Heb je geen zin in pitten in een jam? Zeef het bramenmengsel dan voor je het in de jampotjes giet. Zorg er in elk geval voor dat de potjes nog een beetje vochtig zijn als je het bramenmengsel erin giet, dan springen ze niet.

Draai de deksels op de potjes en zet ze een paar minuten op z’n kop, zodat de lucht kan ontsnappen.

* Geleisuiker bevat, in tegenstelling tot gewone suiker, pectine en dat is nodig om de jam een beetje dik te krijgen.

Bijgerecht

Variatiecake

De Zussen houden van bakken. Soms sloven we ons verschikkelijk uit en maken we ingewikkelde, met marsepein beklede taarten of wagen we ons aan echte New Yorkse cheesecake. Maar we houden het net zo lief simpel en dan bakken we cake. Omdat het zo lekker is om een pollepel vol beslag af te likken. En omdat je er zo fijn mee kunt variëren.  

 

Boodschappen

200 gram roomboter, op kamertemperatuur

200 gram suiker

4 eieren, op kamertemperatuur

200 gram zelfrijzend bakmeel

mespuntje zout

cakeblik

 

Bereiden

Verwarm de oven voor op 160 graden.

Mix de roomboter (bewaar een heel klein beetje om het cakeblik mee in te vetten) en de suiker tot een romig mengsel.

Voeg de eieren een voor een toe en mix het geheel glad.

Voeg het zout en het zelfrijzend bakmeel beetje bij beetje toe en mix totdat er een luchtig beslag ontstaat.

Vet het cakeblik in en giet het cakebeslag erin.

Zet de cake in de oven. Check na 50 minuten of hij gaar is door er met een satéprikker in te prikken. Als de prikker schoon uit de cake komt is-ie gaar, anders moet je ‘m nog even in de oven laten staan.

Je kunt dit recept kun je ook gebruiken als basis voor muffins en cupcakes. En met het beslag kun je eindeloos variëren. Voeg bijvoorbeeld vanillesuiker, koekkruiden, kaneel, rozijnen, stukjes chocolade, walnoten, pecannoten, hazelnoten en/of wat geraspte citroenschil toe aan het beslag. Het resultaat: een geheel eigen cake. Succes!

 

Gebak • circa 20 plakken cake

 

Zussen met je wat?

Als wij onze moeder vroegen: ‘Wat eten we vanavond?’, zei ze altijd (maar dan ook echt altijd): ‘Hussen met je neus ertussen’. Desondanks zijn we alle twee dol op koken.

Overigens is Zus 2 ook helemaal gek van breien, haken, borduren en fotograferen. En wil Zus 1 eigenlijk niets liever doen dan tekenen. Vandaar deze blog.

Beloven doen we niks, maar het plan is om er ten minste eens per week een recept op te zetten. Met een illustratie. Zodat uiteindelijk niemand meer ‘hussen met je neus ertussen’ hoeft te antwoorden als iemand vraagt wat er die avond op tafel komt…